من از جمله آدماییَ م که دوستای زیادی دارم
ینی خعلی ها...
البته الان فهمیدم فک میکردم دوستای زیادی دارم...
الان 40 روزه اومدم خونه یکیُ پیدا نکردم باهاش برم بیرون یه ذره هیجانات درونی م خالی بشه افسردگی‌م کم شه!
و فقط در نهایت چندباری با مامانم رفتم!
فردا می‌خوام برم نمایشگاه کتاب هیشکی نیست باهاش برم ...
احتمالا باید با مامانم برم...
فک کنم بزنه به سرم کل فرندز ای گوشیمُ پاک کنم!:|
+به یک رفیق فابریک نیازمندیم:|
یاعلی
کبرای من تصمیم میگیرد
تصمیم میگیرد که برخیزد
پائین و بالا را به هم ریزد
دارا بیافتد پای سارا ها
سارا به هم ریزد الفبارا
سین را ، الف را ، را و سارا را !
درهم بپیچانند دارا را !
دارا نداری را نمیفهمد
ساعت شماری را نمیفهمد
دارا نمیفهمد که نان از عشق
سارا نمیفهمد ، امان از عشق
سارای سالِ اولی ، مرد است
دستانِ زبر و تاولی ، مرد است
این پاچه سارا مالِ یک زن نیست
سارا که مالِ مرد بودن نیست
شال سپیدِ روی دوشت کو ؟
گیلاس‌های پشتِ گوشت کو ؟
با چشم و ابرویت چها کردی ؟
با خرمن مویت چها کردی ؟
دارا چه شد سارایمان گم شد ؟
سارا و سیبش حرف مردم شد ؟
تنها سپاس از عشق خودکار است
دنیا به شاعرها بدهکار است ...
خوشــــــــــــــ بحالت کاش اسم منم سارا بود واژه میشدم تو شعرهای علی آذر
تو چرا ساراییــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ؟!
هیچ وقت رغبت نکردم کتاب شعر بخونم..:|
++خدا مادر رو حفظ کنه ان شاالله..:)