ﺍﻧﺪﺭ ﺣﮑﺎﯾﺎﺕ ﺳﯿﺪ ﺑﻮﺩﻥ ﻣﺎ :)

اینجانب سید میباشم و به گفته شاهدین ماجرا جد ما بسی سنگین میباشد هر چند بنده هیچوقت این سنگینی را درک ننموده ام

چرا که همه کسانی که سادات تشریف دارند لابد جد سنگینی دارند!

در دنیای مجازی به واسطه پسوند نام مان همۀ شما ازین موضوع آگاهی دارید

البته بجز چند مورد که نمیدونستن سادات به دلیل سیادتمان افزوده شده:))

اما در دنیای این بیرون متأسفانه سادات اسم ما را ادا نمیکنند و صرفن سارا میخواننمان

ودوستانی که به تازگی با بنده آشنا میشوند اغلبن نمیدانند که ما سید هستیم و

بعد از یک مدت کوتاه یا بلند با عبارت " عههههههه شما سیدین؟!" مواجه میشویم!

گاهن نیز پیش آمده که سادات را بخشی از فامیلیِ مان تلقی کرده اند و بیخیال سیادت ما شده‌اند...

در این راستا خاطرات بسیار داریم که بعضی از آنها دوست داشتنی و ماندگار شده اند!

یکی از این خاطرات مربوط به دیروز است که یکی از دوستانم متوجه شدند بنده سید تشریف دارم و

بعد از تعجب " عه تو از کی سید بودی" گونه یک ماچمان کرد که بسی چسبید :))

یکی دیگر ازین خاطراتمان مربوط به دوران خوابگاه میشود...

هم اتاقی اسبقمان خال هاشمی جانمان را که به واسطه آستین کوتاهمون رویت میشد دید و

با قیافه ای طلبکارانه و لحنی دستورمآبانه فرمایش فرمودنه که " سارا این خالت چرا اینجوریه چرا برش نمیداری خب!؟"

حقیر هم با نگاهی عاقل در سفیهانه پاسخ دادیم که ایشان خال هاشمی بنده هستند و خیلی هم دوستش میداریم و

با خالهای دیگر فرق دارد... و او هم گف "عههههههههههههههه مگه تو سیدی؟ چرا من نمیدونستم!؟"

بعد از چند دقیقه یکی دیگر از رفقا خالمان را دیدند و همان حرف ها رو به نوعی دیگر بیان فرمودند و دوست اول با

یک قیافۀ بسیار دانشمندانه جواب من را به دوست دوم تحویل دادند و

من با لبخند رضایت و تعجب ناشی از اعتماد به سقف و توانایی یاد گیری دوست اول شاهد ماجرا بودم...

این بود انشای من در رابطۀ خاطراتمان...

+ در مورد صحت و سقم خال هاشمی اطلاعاتم کافی نیست فقط همین قدر میدونم که تو خاندان ما این خال و شکستگی پیشانی را همه دارند...

+ پدر گرام ما اسم من و بردارِ جان را نیز در شجره نامه خانوادگی وارد کرده اند و اینگونه ما با چند واسطه به امامِ جانمان میرسیم:)

یاعلی