مـ ــانـــ ـــده تـا پــ ــروانــ ــگی

دلخطــ ـی هایـــ َــــم
مـ ــانـــ ـــده تـا پــ ــروانــ ــگی


ســ ـــ ــلام
نام کوچک خداست...

------------------------------
جایی برای نوشتن در خلوتُ سکوت...

-----------------------------

اینجا "دلــــــــــــــــــخطــ " است
لطفا "دستــــــــــــــخطــ " نذارید...


-----------------------------

«هذا من فضل ربی»

----------------------------

«الهی و ربی من لی غیرک...»

---------------------------
گر اسیر روی اوییـــ نیست شو پـــروانه شو
پای بند ملک هستی در خور پروانه نیست

----------------------------
"اکثر" مطالبی که اینجا میخونید از خودمه
خــوب و بــدش رو بهم بگید

هرگونه برداشت "دلــانه" مجاز است...
هرگونه کپی پیگرد "انســـــانی" دارد...


سالهای زندگی هرکسی

و زندگی خصوصی و اجتماعیش

همیشه با یه سری از نمادها و مکان ها و شخصیت ها گره میخوره

مثلن وقتی 5 سال دوره دبستان رو تو یه مدرسه میگذرونی

با دیدن ساختمون مدرسه تمام روزهای خوش کودکیت زنده میشن...

درسته که یه ساختمون یه مشت آجر و سنگ و سیمانه...

ولی تمام کودکی یه تعداد زیادی دختر بچه رو توی سالیان دراز توی دلش داشت...


و حالا اون بنا تخریب شده و جاش یه ساختمون باشکوه سبز شده و شده مدرسه پسرونه...

وقتی امروز از جلوی مدرسه هام رد میشدم ... محل دفن خاطراتَم رو به چشم میدیدم...

و این خیلی خیلی دردناک بود...

شاید دردناکترین نبود ولی یکی از دردناکترین اتفاقات بود...


  • سارا سادات

نظرات (۸)

آخـــــــــــــــ

چقدر دردناک
پاسخ:
:)
sokut
پاسخ:
ﺍﺯﻧﻮﻉ ﻋﻤﯿﻘﺶ...
مام گل و بلبل ندیدیم :دی
راس میگی خاطره ک نباشه شهر آدم وطن آدم حتی خونه آدم براش غریبستونه
با تچکر
پاسخ:
با تچکر از شما دوست عزیزم!:)))

ما خاطراتمون رو چپوندیم تو دنیای مجازی:)))))))
نـــــــــــــــــــه ما ایرانی ییم بااااااااااااااید آخر قصه هامون گل و بلبل شه بااااااااااااااااااید اگ ن ک شکست عشخی میخورم ب شخصه :دی
پاسخ:
والا ما که تا حالا همه چی دیدیم جز گل و بلبل!:|
میدونی فک میکنم بعضیا هستن وطن دوستن ولی طاقت دوری ازشم دارن طاقتی ک خیلی از ماها نداریم... بماند ک داخل همین وطنم اگ دور از خانواده باشی میشه برات قفس
پاسخ:
من کم کم دارم این حرف استادم رو درک میکنم...
حسنا وقتی خاطره ای نداری فرقی نداره کجاییی!
همه جا به یه اندازه برات غریبهَ س...

وقتی چهره شهرها اسم خیابون ها و کلن همه چی هی تن تن عوض میشه و تو توو شهر خودت غریبه ای دیگه پس مهم نیس کجا باشی!

+البته اینم بگم همه کسایی ک میرن الزامن آدمهای بی عرقی نیستن...خیلیاشون صد برابر ماها عاشق وطنشونن...
نمونه َ ش شهید چمران...
من هنوز که هنوزه گاهی اوقات میرم تو کوچه ای که مهد کودکم بود یه دور دور عباسی می کنم
عاااااااااای یاد اون بچگی هام می افدم  . کاش باز اون قدی می شدم . باز همون دوران میشد . حیف
پاسخ:
من مهد نرفتم
کلاس اولمم شیراز نبود
دبستانمم که خراب کردن و دوباره ساختن و شده مدرسه پسرونه
راهنماییم هم همینطور
نصف دبیرستانمم بخاطر طرحای پل سازی رفته
پیش دانشگاهیمم که از رده خارج شده!
من الان دلم به چی خوش باشه عایا؟!
  • گمـــــــشده :)
  • اوهوم...خیلی خیلی بده...حالا تو می تانی مهندسا رو بکشی...:))
    پاسخ:
    مهندسی که اون بلا رو سر خاطراتم آورده اگه پیداش کنم حتمن رندهَ ش میکنم!:))
  • مریم گلی
  • من این حس دردناک رو وقتی داشتم که کلی گشتم دنبال معلم دوم ابتداییم و متوجه شدم که سه ساله فوت کرده، خیلی بهم سخت گذشت. :(((((((((

    + به شخصه معتقدم وطن آدمی جایی هست که مادرش اونجاست.
    پاسخ:
    :/
    خدا بیامرزتشون...

    +بله مادر ادم منشا همه چیزه...:))
    ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
    شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
    <b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">